Onze visie
Wij verlangen ernaar dat de Roma-gemeenschap in Boziaș (Târnăveni) zal bestaan uit geestelijk, sociaal en fysiek gezonde families. Families die leven vanuit een relatie van liefde met God, die zichzelf kunnen onderhouden en die initiatieven nemen om een positieve rol te spelen in de maatschappij.
Onze missie
Wij willen Gods liefde voor de Roma-gemeenschap in Boziaș (Târnăveni) laten zien door het aanbieden van educatieve programma’s, sociale activiteiten en medische hulp.
De Roma-gemeenschap
Târnăveni is een oud industriestadje, waarin meerdere Roma-gemeenschappen te vinden zijn. Eén van die gemeenschappen bevindt zich in de wijk Boziaş, aan de Rândunelelor straat. Dat is de straat waar wij in werken.
Het ontstaan van Laleaua
In december 1999 trok een groep jongeren naar Târnăveni om daar onder de Roma-bevolking kerstpakketten uit te delen. Dit was de eerste kennismaking met de Roma-gemeenschap in de straat Rândunelelor in de wijk Boziaş, Târnăveni.
Tijdens bezoeken aan deze gemeenschap en de confrontatie met de armoede en uitzichtsloosheid daarvan, kwam de tekst boven uit Hosea 4 vers 6: „Mijn volk gaat ten onder door gebrek aan kennis (oude vertaling).” De nieuwe Bijbelvertaling van 2004 schrijft: „Mijn volk komt om doordat het met Mij niet vertrouwd is.” Deze tekst lag later ten grondslag aan de start van de activiteiten van de Stichting Laleaua.
Op 1 oktober 2001 werd de Roemeense Associatie Laleaua juridisch in het leven geroepen, met als gevolg dat begin 2002 ook de Nederlandse Stichting Laleaua van start ging.
De activiteiten van Laleaua richten zich tot op de dag van vandaag op deze Roma-gemeenschap in de straat Rândunelelor. In elk programma resoneert het Evangelie. Waarbij in het begin voornamelijk de focus lag op het onderwijs, krijgen sociale en medische aspecten nu ook structurele aandacht.
Kleuterschool
In april 2002 opende Laleaua voor het eerst de deuren van de kleuterschool, die nu jaarlijks plaats biedt aan 33 Roma-kleuters. In 2015 werd de kleuterschool geaccrediteerd en verwierf daarmee tevens financiële steun van de Roemeense overheid.
After School
Toen de eerste kleuters de kleuterschool verlieten om naar de lagere school te gaan, is Laleaua begonnen met het After School programma. Dit bestond in het begin vooral uit het helpen van het kind bij het maken van het huiswerk. Dit bleek niet toereikend. Door het ontwikkelen van een leermethode voor Roemeense taal en rekenen op het niveau van het kind, veranderde het programma meer in een bijscholingsprogramma. Jaarlijks kunnen zo’n 40-50 kinderen meedraaien in dit programma.
Care Foundation
Met de komst van Care Foundation in september 2010 kregen de sociale en medische aspecten waarmee de Roma-gemeenschap te kampen had en heeft, meer aandacht. Care Foundation startte een programma onder de naam „Mariniersclub” om de Roma-jongeren meer sociale vaardigheden te leren en hen te helpen het geleerde in de praktijk te brengen. Zo werden Laleaua en Care Foundation elkaar tot een hand en een voet. In samenwerking ontstonden een jongensclub en twee meidenclubs.
Medische en sociale problemen in de gezinnen kregen vanaf toen structurele aandacht en daar waar nodig en mogelijk werd ondersteund en/of begeleid.
Samen verder
In de loop der tijd ontstond het idee om als stichtingen samen te gaan. We bedienen dezelfde groep mensen en hebben hetzelfde doel: De Roma-gemeenschap, en met name de kinderen, tieners en jongeren, bekend maken met Jezus Christus en het Evangelie van Gods genade voor alle mensen. We geloven dat dit blijde nieuws het leven van iemand op z’n kop zet en nieuw perspectief geeft.
In 2020 zijn we al voor een zeer groot gedeelte samen, maar we hopen op 01.01.2021 op alle fronten, en in Roemenië en in Nederland, een te zijn! Geprezen zij de Heere!
Ons beleidsplan kunt u HIER lezen.
Klik hier om ons Jaarverslag 2023 te lezen
Klik hier om ons Jaarverslag 2022 te lezen
Klik hier om ons Jaarverslag 2021 te lezen
Klik hier om ons Jaarverslag 2020 te lezen
en het standaardformulier ANBI 2020
Wil je meer weten?
- Een achterstand in taal. Zeker als zij een andere moedertaal hebben dan op school gesproken wordt.
- Een achterstand in ervaringen. Zij hebben bijvoorbeeld niet getekend en niet geknipt. Ervaringen opdoen is nodig om te leren.
- Een achterstand in kennis. Kinderen leren normaal gesproken spelenderwijs en in hun natuurlijke omgeving: “Kijk mama legt twee bordjes op tafel; 1…2…”. Kinderen uit een achterstandswijk missen de kennis, die andere kinderen thuis hebben opgedaan.
Een kind leert door de wisselwerking tussen het kind en de omgeving waarin het opgroeit. Deze omgeving heeft een sterke invloed op de ontwikkeling van het kind. De omgeving bepaalt namelijk welke leerervaringen een kind opdoet. ‘Omgeving’ wordt in dit verband ruim bedoeld, het gaat dan zowel om de opvoeders en andere gezinsleden, als om de fysieke leefomgeving.
Als opvoeders weinig met een kind communiceren en er ook weinig leermaterialen in huis zijn (puzzels, boeken etc.), is de kans groot dat het kind een ontwikkelingsachterstand krijgt. Kinderen uit een laag sociaal- economisch milieu hebben daardoor ook vaak een achterstand in taalontwikkeling.
Onderwijs geeft toegang tot een volwaardige deelname aan de maatschappij.
Geen onderwijs, betekent geen kans op een diploma en leidt vaak tot analfabetisme. Niet kunnen lezen, zorgt ervoor dat veel ‘deuren’ gesloten blijven. Geen diploma op zak, betekent veelal afhankelijkheid van hulp van anderen en weinig vastheid in inkomsten. Hierdoor ontbreken mogelijkheden om de leefomstandigheden te kunnen verbeteren.
Uit het onderzoek “Culture of poverty” van Oscar Lewis, blijkt dat kinderen die tot de leeftijd van zeven jaar geen onderwijs hebben genoten, nauwelijks in staat zijn zich te ontworstelen uit de wurggreep van armoede. Alle onderwijsinspanningen na het zevende levensjaar blijken veelal vruchteloos. Een reden temeer om ons in te zetten voor de kleuters.
Kinderen zijn goedgelovig, nieuwsgierig en loyaal aan volwassenen. Dat maakt volwassenen ook verantwoordelijk, ook voor wat zij tegen de kinderen zeggen.
Een kind behoort zich te ontwikkelen. Daarom is het in het belang van het kind om niet minder hulp, maar juist extra hulp te krijgen. Een school moet daarom extra ervaringen bieden en ‘remedial teaching’ op taal.
Het is ook in het belang van de samenleving als deze vicieuze cirkel wordt doorbroken. Kinderen krijgen een kans op een diploma, en daarmee op een toekomst. Deze kinderen zullen op hun beurt later meer mogelijkheden hebben om hun kinderen te stimuleren om naar school te gaan.
